Felly aeth y llais ar ddiwedd
y ffôn pan yn fy swyddfa yng Nghaerdydd
Roedd yn Medi
1967 ac roeddwn newydd cael fy newis gan Blaid Lafur Etholaeth Caerfyrddin fel
ei ymgeisydd i yn erbyn Gwynfor Evans yn yr etholiad cyffredinol nesaf a ddaeth
fel trodd allan yn 1970. Mae y modd ddigwyddodd yr holl beth yn destun i’r llyfr
rwy'n ysgrifennu ar hyn o bryd!
Yn 1967, yr
oeddwn yn gweithio fel economegydd cynorthwyol i Nwy Prydain yn pencadlys Cymru
yn Nhŷ Snelling, Caerdydd ac yr oeddwn yn mwynhau yn fawr y cwmni da oedd yno.
Ar ddydd
Llun ar ôl cael fy newis i fod yn ymgeisydd daeth y newyddion allan bod person 24
oed! wedi'u ddewis i herio Gwynfor Evans ac ar unwaith roedd y wasg a diddordeb
mawr yn wir – pam rhywun mor ifanc a chyda enw mor Gymreigedd?
Canodd y
ffôn ac roedd yna ohebydd y Daily
Express yn Llundain ar y lein ac fe aeth
ymlaen ar unwaith yn gofyn y cwestiwn uchod. Roeddwn ddim yn gwybod p'un a oedd
yn gobeithio i mi hael fy nal oddi ar fy ngard! ond ta beth yr oeddwn yn ddigon
cyfrwys ynglyn a’r cyfryngau hyd yn oed y dydddiau hynny!. Atebais fy mod wedi
fy enwi ar ol y Parchedig Gwynoro Davies, Pencader. Roedd gan fy mam a’m mam-gu
lun mawr ar y mur o Genhadon Hedd Y Methodistiaid Calfinaidd 1912 gyda lluniau pen
o 100 weinidogion.
Yn wir roedd
fy enw bob amser wedi bod yn ffynhonnell o ddadl ysgafn rhwng fy nhad a’i fam-yng-nghyfraith!
Mae'n debyg nad oedd fy mam yn dda ar ôl fy geni ac felly fy mam-gu a aeth i
gofrestru y genedigaeth. Naer roedd fy nhad wedi gadael cyfarwyddiadau yr
oeddwn i’m galw'n – Glyndwr Gwynoro – ond nid gwnaeth fy mam-gu gan gwrthdroi y
gorchymyn!
Yn ddiweddarach
mewn bywyd, deuthum i fod yn hapus iawn gyda’i fersiwn hi!
Ah! dywedodd
newyddiadurwr y Daily Express mae eich enw yn mynd llawer ymhellach yn ôl na
hynny. Cymerwch olwg ar lyfr 'Ar bywyd Dewi Sant' dywedodd ac fe welwch eich
enw ynddo.
Felly ffwrdd
euthum i’r hen Lyfrgell Ganolog yng Nghaerdydd lle yr oedd wedi treulio cymaint
o amser pan yn y brifysgol. HolYmholais o'r bobl yno am y llyfr bach hwn ac ar
ôl tua 20 munud fe gyrhaeddodd o'r archifau. Yn wir roedd yn llyfr bach, hen
iawn ac ynddo roedd fy enw – ynghyd â pedwar Saint eraill o Llanpumsaint!
Mae'n debyg yr
oeddynt yn bump o frodyr – Gwyn, Gwynno, Gwynoro, Ceithio a Celynin – ac roeddynt
wedi cymdeithasau â Dewi Sant. Ni wn pa mor wir ond roeddwn yn ymfalchio yn yr
hanes oedd yn y llyfr bach.
Allaf ddweud
fy mod yn wirioneddol falch iawn o fy enw, ac mae’r ffaith ei fod yn enw mor
iddo fy helpu yn fy ngyrfa. Bron byth defnyddir fy cyfenw pan yn cyfeirio ataf.
Yr wyd wedi
dod ar draws dau Gwynoro Jones arall. Y cyntaf oedd pan yn canfasio yn Cwmann
ger Llanbedr Pont Steffan yn 1970. Pan curais ar y drws atebodd dyn a cyn dweud
dim byd dywedodd ‘Gwynoro Jones? - cwrdd a Gwynoro Jones’. Yna yr wyf hefyd
wedi darllen am rhywun yng Nghaerfyrddin ryw 30 mlynedd yn ôl gyda‘r enw.
Felly ar
Dydd Gwyl Dewi Sant daeth y digwyddiad unwaith eto yn ol i'r meddwl.